LEVENSBESCHRIJVING:
Mijn vader, Jan Brouwer, werd in 1924 als oudste van 4 jongens, in Amsterdam-Oost aan het Ambonplein geboren. Op zijn 5e jaar verhuisde het gezin naar Hoofddorp. De broers hebben altijd goeie herinneringen gehad aan die tijd aan de Beetslaan.
Op zijn 12e jaar werd er weer verhuisd, ditmaal naar Alkmaar. Mijn vader sloot zijn lagereschoolperiode af op de Vondelschool en ging vervolgens naar het 7e en 8e leerjaar aan de Laat (waar nu C&A staat) . Zijn schoolopleiding vervolgde hij aan de Ambachtsschool aan de Bergerweg.
Na zijn schooltijd werkte hij bij een hoefsmid bij de Friesebrug en daarna bij de chocoladefabriek van Ringers. Met zijn vriend Jan Gerritse bouwde hij daar een chocolademachine, die vele jaren na de oorlog nog steeds in gebruik was.
Vanwege de 'Arbeits Einsatz' van de duitse bezetter, dook mijn vader in 1942 onder bij familieleden in Aalsmeer. Door verraad werd hij opgepakt en te werk gesteld in Neumunster in N-Duitsland. Hij slaagde er evenwel in weg te komen en dook weer onder. Helaas van korte duur.
NSB'ers gaven hem aan bij de Duitse authoriteiten. Dit keer kwam hij er minder goed van af. Na opsluiting in de gevangenis te Amsterdam kwam hij uiteindelijk terecht in het concentratiekamp te Amersfoort dat in die tijd onder leiding stond van de later ter dood veroordeelde Kotalla.
Toen hij 3 maanden later werd vrijgelaten, woog hij nog maar 40 kg. Hij werd terug gestuurd naar Neumunster en werd enige tijd later te werk gesteld in een vliegtuigfabriek in Sleswig Holstein Daar ontmoette hij mijn moeder, de eveneens tewerk gestelde Maroesja Krischko, waarmee hij later trouwde.
Na de bevrijding werkte hij als machinist (stoom en electrisch) bij de NS, met standplaats Alkmaar. In 1960 bouwde hij in z'n vrije tijd een prachtige bungalow in Alkmaar en in 1966 nam hij uiteindelijk ontslag bij de NS en bouwde met hulp van familie en collegas het bekende Hotel Eldorado in Bergen. Mijn vader's denken en handelen is sterk beinvloed door zijn oorlogservaringen. Hij accepteerde niet meer dat anderen zouden bepalen wat zijn levensstijl zou zijn. Politiek autoritairisme en kerkelijk gezag verfoeide hij en wees hij resoluut af. Ik heb mijn vader altijd gekend als een overtuigde atheist, humanist en vrijdenker. Hij leerde mij niets voor waar aan te nemen zonder het zelf te onderzoeken.
Het lot van joodse medeburgers tijdens de oorlog, maar ook daarna heeft hem altijd diep geraakt. Het Wiesenthalfonds steunde hij van harte.
Hij was vanaf de oprichting van de Ned. Vereniging voor Sexuele Hervorming (NVSH) bij die vereniging betrokken. Geruime tijd was hij bestuurslid van de afdeling Alkmaar.
Ook politiek was hij actief, eerst als lid van de OSP, een soort voorloper van de PSP. Naderhand als lid van de Partij van de Arbeid.
Dieren en het milieu in het algemeen hebben altijd zijn aandacht gehad. In Nederland ondersteunde hij allerlei groeperingen die zich met dier- en natuurbescherming bezig hielden. In Canada was hij uiteraard lid van de SPCA en allerlei andere Natuurbeschermingsgroepen. Vanaf 1978, hij was toen 54 jaar oud, leed hij aan een spierziekte, aan de gevolgen waaraan hij uiteindelijk overleed.